Rano wstajemy i widzimy, że nie tylko my jesteśmy na rowerach – obok rowerzyści przygotowują swoje górale. Przyjeżdża też pan mijany wczoraj posiadający szosówkę z barankiem i lemondką – pompuje koła i odjeżdża. My też za niedługo wyjeżdżamy i na starcie gubimy Pawła – jak się potem okazuje pojechał w stronę miasta zamiast w górę za nami.
Przy kempingu po 2 euro mała rozterka – kończy się droga asfaltowa i zaczyna kamienista, którą decyduję jechać, za co Marek przeklina mnie wielokrotnie. Góra, dół, kamienie, syf. Po ok. 1.5h znajdujemy główną drogę, którą jedziemy w kierunku przełęczy.
Bardzo malowniczy i długi podjazd na środku którego SMS od Pawła – jedzie już na drugą przełęcz, bo nie chce na nas czekać. Na pierwszej przełęczy zatem tylko krótki postój i jazda na drugą – fajny zjazd i już niezbyt trudny podjazd. Pawła znajdujemy pod chatką pasterzy, która jednak nie jest drugą przełęczą. Postój regeneracyjny, wymieniamy się telefonami z krowami i jazda dalej do miejscowości Trsa.
W Trsie postój na obiad – dosyć drogi i niezbyt smaczny moim zdaniem, interes chyba dopiero się rozkręca.
Po obiedzie zjeżdżamy do jeziora Pivsko – zjazd epicki, dużo tunelików, widoki piękne. Na poziomie jeziora spotykamy sakwiarza z Serbii – niestety nie mówi po angielsku, więc zamieniamy tylko parę słów, po czym odjeżdża w swoją stronę. Jedzie raczej „biednie” - klapki, sakwy „marketowe”. Żegnamy się też z Pawłem, który zaczyna się ewakuować do Polski. Rozbijamy się za większą miejscowością przy dzikim wysypisku śmieci.